- bərrü biyaban
- ə. və f. 1) çöl və səhra; 2) düzənlik
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
bərrü biyaban
Look at other dictionaries:
bərr-biyaban; bərrü biyaban — is. <ər. bərr və fars. biyaban> köhn. Səhra, ucubucağı olmayan bitkisiz, quru çöl. <Cahangir bəy:> Səadət, tək səndən ötrü xanimanımdan əl çəkib, bərr biyabana düşmüşəm. N. V.. Seyr edirəm bərr biyabanları; Quli biyaban görürəm,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quli-biyaban — <ər. ğul (bax qul 2) və fars. biyaban> bax qulyabanı. Bilsə idi sənə Yusif deyəcəklər, billah; Qoyar idi adını qulibiyaban, Yusif! S. Ə. Ş.. Seyr edirəm bərrü biyabanları; Quli biyaban görürəm, qorxmuram. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xaniman — is. <fars.> 1. Ev eşik, ata yurdu, ocaq, dudman, məskən. Yolunda keçmişəm şirin canımdan; Tərk oldum vətəndən, xanimanımdan. A. Ə.. Get ata ananın tez al qanını; Dağıt Ağpoladın xanimanını. A. S.. <Cahangir bəy:> Ta səndən ötəri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
